ارزیابی و مقایسه رضایت عمومی مردم در استان‌های ایران، به‌کمک داده‌های مکانی مردم‌ساخت

شاخص‌های متعددی مبتنی‌بر استفاده از روش‌های رایج و معمول اخذ داده، ازجمله استفاده از پرسشنامه برای سنجش رضایت عمومی، مطرح شده است. وجود چالش‌ها و مشکلات متعدد، همچون پرهزینه و زمان‌بربودن این روش‌ها، به‌خصوص در مناطق دارای گستره وسیع جغرافیایی، مانند یک کشور، باعث شده است مقادیر شاخص‌های مرتبط در این زمینه به‌روز نباشند. رضایت عمومی مفهومی پویا و چندبُعدی است و در طی زمان، تغییر می‌کند؛ بنابراین، ضروری است در دوره‌های زمانی مناسب ارزیابی شود. ازآنجاکه در سال‌های اخیر رویکرد گسترده‌ای به‌سمت کاربرد داده‌ها‌ی مکانی مردم‌ساخت شکل گرفته است، در این تحقیق به‌کمک داده‌های شبکه‌ اجتماعی مکان‌مبنا، با طرح دیدگاهی جدید، اطلاعات و معیارهایی که می‌توانند منعکس‌کننده رضایت عمومی باشند استخراج شده و در نهایت، با درنظرگرفتن عدم قطعیت در مفهوم رضایت عمومی و داده‌های ورودی، از یک سیستم استنتاج‌گر فازی برای ارزیابی و مقایسه رضایت عمومی در استان‌های ایران استفاده شده است. شاخص‌های استخراج‌شده در این تحقیق نسبت توئیت‌های دارای تمایل منفی به مثبت، نسبت توئیت‌های دارای احساس شادی و لذت و نسبت توئیت‌های شامل احساس ناراحتی و عصبانیت و ترس به کل توئیت‌ها را دربر می‌گیرند. نتایج حاصل از روش پیشنهادی منجر به دسته‌بندی استان‌های کشور از وضعیت مطلوب تا نامطلوب شد. نتایج این تحقیق وجود پتانسیل داده‌های مردم‌ساخت را، در ارزیابی رضایت عمومی، بیشتر در نقش داده مکمل و نه به‌منزله جایگزین داده‌های رسمی، نشان داد. روش پیشنهادی در این تحقیق گامی به‌سوی ارزیابی رضایت عمومی، با استفاده از داده‌های به اشتراک گذاشته‌شده مردم در شبکه‌های اجتماعی مکانی محسوب می‌شود.

Evaluation and Comparison of Public Satisfaction in Iranian Provinces Using User Generated GeoContent (UGGC)

Public satisfaction is a multidimensional and dynamic concept that changes over time, so it must be evaluated at appropriate times. A major challenge for this evaluation, especially in large geographical areas such as one country, is the lack of regular procedures and updated relevant index values. In recent years, several indicators have been presented based on traditional methods of data collection, including the use of questionnaires, to measure public satisfaction. Since, in recent years, the use of User Generated GeoContent (UGGC) has been widely considered, in this research, with a new perspective by using of locationbased social networks (LBSNs), extraction of information and criteria that can somehow reflect public satisfaction has been done. Finally, considering the uncertainties in the input data and the definition of public satisfaction, a fuzzy inference system was used to evaluate and compare public satisfaction in Iranian provinces. The extracted indices in this study, include negative/positive tweet ratio, the ratio of joy and love tweets to all tweets, and the ratio of sadness, anger and fear tweets to all tweets. The results of the proposed method resulted in the classification of the provinces of Iran from favorable to unfavorable situations. The results of this study demonstrated the potential of UGGC for public satisfaction assessment in the role of complementary data rather than as an alternative to official data. The proposed method in this study is a step towards evaluating public satisfaction using data shared by users on locationbased social networks.