تفسیر هندسی گسل‌ها و شکستگی‌های سطحی میدان نفتی سیاه‌مکان (فرو افتادگی دزفول، جنوب غرب ایران) با تکنیک‌های سنجش از دور حرارتی

امروزه، علم سنجش از دور به‌طور گسترده‌ای در علوم مرتبط با زمین به‌کار می‌رود. یکی از این شاخه‌ها شناسایی، تحقیق و تفسیر ساختارهای سطح زمین است. مطالعه سیستم‌های شکستگی‌‌، شناخت هندسه و نحوه گسترش مکانی آن‌ها، می‌تواند به توسعه میادین نفتی، کمک قابل توجهی کند. در این تحقیق، با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای landsat 8، الگوریتم sta و تکنیک‌های پردازش سنجش از دور، تجزیه و تحلیل هندسی ساختارهای سطحی میدان نفتی سیاه‌مکان مورد بررسی قرار گرفته‌است. سپس، دمای سطح زمین(lst)، با روش دفتر علوم لندست برای محدوده میدان نفتی محاسبه شده، در نهایت به‌بررسی ارتباط توزیع شکستگی‌های سطحی با الگوی توزیع دمای سطحی محدوده مطالعاتی پرداخته‌ شده است. نتایج نشان می‌دهد که شکستگی‌های موازی سطح محوری (sa) و برشی (so1) که به‌ترتیب، دارای روند n-s و nw-se هستند، بیشترین فراوانی را دارند. براساس نقشه چگالی‌، تراکم خطواره‌ها در نواحی میانی، متمایل به جنوب شرقی میدان، دارای بیشترین‌ مقدار است. از آنجایی‌که منابع زیرزمینی در امتداد خطواره‌های تکتونیکی نزدیک سطح قرار دارند، این ساختار‌ها در تصاویر ماهواره‌ای خنک‌تر و تاریک‌تر از مناطق اطراف دیده می‌شوند. خطواره‌های ساختاری با نقشه دمای سطحی، انطباق نشان می‌دهد؛ به‌طوری‌که خطواره‌ها، اغلب در مناطق با دمای سطحی متوسط و متوسط به پایین قرار گرفته‌اند. از این رو، دماهای کمتر با محدوده‌های دارای تراکم شکستگی بالا مطابقت نشان می‌دهند.