پاسخ‌های فیزیولوژیک و فعالیت‌های آنتی اکسیدان در برگ پرچم و سنبله ژنوتیپ‌های گندم تحت تنش خشکی

این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی پس از گرده افشانی بر صفات زراعی و برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی برگ پرچم و سنبله ژنوتیپ‌های مختلف گندم  به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل (آبیاری و ژنوتیپ گندم) و سه تکرار اجرا گردید. دو سطح فاکتور آبیاری شامل-شاهد (آبیاری در تمام مراحل رشدی بر اساس شرایط کشت آبی) و تنش خشکی (قطع آبیاری پس از گرده افشانی تا پایان دوره رشد) و سطوح ژنوتیپ های گندم را (shark و :tevee's'//crow/vee's حساس، manning/sdv1/dogu8 و sabalan: نیمه متحمل، sardari hr86 و dogu88/ghafghaz 7: متحمل به خشکی) تشکیل دادند و صفات زراعی و فیزیولوژیکی اندازه گیری شدند. تنش خشکی باعث کاهش عملکرد دانه از طریق کاهش وزن هزار دانه شد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ نیمه متحمل manning/sdv1/dogu8 و کمترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ shark بود. نتایج تحقیق مشخص ساخت که در تیمارهای تحت تنش محتوای پروتئین محلول در برگ پرچم و سنبله نسبت به شاهد افزایش یافت. بیشترین و کمترین محتوا به ترتیب مربوط به ژنوتیپ‌های sardari hr86 و shark و در سنبله بیشترین محتوای پروتئین محلول در ژنوتیپ manning/sdv1/dogu8 و کمترین آن مربوط به ژنوتیپ shark بود. بررسی ها همچنین مشخص ساخت که فعالیت آنزیم های پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز تحت تنش خشکی افزایش یافت. بیشترین فعالیت آنزیم‌ها در برگ پرچم در ژنوتیپ متحملsardari hr86 و در سنبله در ژنوتیپ نیمه متحملmanning/sdv1/dogu8  در آخرین مرحله نمونه برداری مشاهده شد. همچنین ژنوتیپ‌های حساس کمترین فعالیت آنزیمی را نشان دادند. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد که در ژنوتیپ نیمه متحمل manning/sdv1/dogu8، فعال شدن سیستم دفاعی آنزیم های پراکسیداز وسوپراکسیددیسموتاز نقش موثری در افزایش تحمل به تنش خشکی داشته است.