ارزیابی ژنتیکی برخی جمعیت‌های گیاه دارویی زیره‌ سیاه (carum carvi)با استفاده از نشانگرهای rapd و issr

در این تحقیق به‌منظور، تعیین رابطه خویشاوندی و فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌های زیره ی سیاه از نشانگرهای rapd و issr استفاده شد. با استفاده از نشانگر rapd در مجموع 126 آلل تکثیر شد که آغازگر tibmbc08 و tibmba02 با 7 آلل کمترین تعداد و آغازگر  tibmbc05با 22 آلل بیشترین تعداد داشتند. در نشانگر issr در مجموع 79 الل شناسایی که آغازگر ubc112 با 1 الل کمترین تعداد و آغازگر ubc809 با 15 آلل بیشترین تعداد داشتند. در نشانگر rapd، بیشترین میزان شاخص چند شکلی با میزان 0/94 مربوط به آغازگر  tibmbc05و کمترین میزان شاخص چندشکلی با میزان 0/8 مربوط به آغازگر tibmba02 و میزان شاخص تنوع شانن (0/57) و شاخص تنوع نی (0/38) مشاهده گردید. همچنین در نشانگر issr، بیشترین میزان شاخص چندشکلی با میزان 0/92 مربوط به آغازگرهای ubc809 و کمترین میزان شاخص چندشکلی مربوط به آغازگر  ubc112با میزان صفر و میزان شاخص تنوع شانن (0/57) و شاخص تنوع نی (0/39) مشاهده گردید. بر اساس اطلاعات rapd و issr به‌صورت توام بیشترین میزان تشابه مربوط به زیره ی سیاه کرمان و زیره ی سیاه جندق (0/48) و کمترین میزان تشابه مربوط به ژنوتیپ های زیره ی سیاه کرمان و زیره ی سیاه نیشابور (0/115) با میانگین 0/315 می باشد. تجزیه خوشه‌ای جمعیت‌های زیره ی سیاه را بر اساس اطلاعات توام هر دو نشانگر rapd و issr در سه گروه مختلف که تا حدودی با موقعیت جغرافیایی آنها مطابفت داشت، طبقه بندی و از همدیگر تفکیک نمود.