بررسی اکوفیزیولوژیک خوگیری جلبک خاکزی Microchaete Sp. Fs13 به تاثیر توام شوری و نور محدود افراطی

در این تحقیق جلبک microchaete sp.fs13 از مناطق نفتی جنوب کشور (استان خوزستان) و از نظر اکوفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت و تیمارهای شوری محیط فاقد شوری و محیط کشت واجد کلرور سدیم با مقادیر مختلف (25/0، 5/0 و 1 درصد) در نظر گرفته شد. سنجش‌ها شامل بقا و رشد، سنجش‌های در شیشه (قند و پروتیین) و مقایسه تاثیر درازمدت و شوک‌های شوری از طریق مقایسه طیف‌های فتوفیزیولوژی نمونه بود. نتایج نشان داد که منحنی رشد در نمونه microchaete sp.fs13تا روز چهارم بعد از تلقیح از شوری تاثیر نمی‌پذیرد. بقای نمونه و رشد آن در شوری 1 درصد حفظ گشت. در این شوری فتوسنتز خالص به رقم 40 تا 50 نانومول اکسیژن بر میلی‌گرم وزن خشک در دقیقه رسید. شاخص‌های فتوسنتزی نشان دادکه در همین شرایط ضریب آلفا و شدت نوری برای رسیدن به بیشینه فتوسنتزی معادل 89/1 و 67/64 میکرومول کوانتا بر مترمربع در ثانبه بود که از تیمار بدون شوری بالاتر است. شوری تا حد 1 درصد نه تنها سبب کاهش محتوای پروتیین کل نگشت بلکه که به‌طور معنی‌دار آن را افزایش داد. طیف های جذبی در زیوه در تنش توام شوری و نور محدود افراطی، وجود سیستم میله‌ای فیکوبیلی زوم در بخش فیکوسیانین را تایید کرد. تغییرات شوری کوتاه مدت (پنج دقیقه و ده دقیقه)، آرایش رنگیزه‌ای سیستم فتوسنتزی را جابجا کرد و به خصوص بر آلو فیکوسیانین، فیکواریترین و کاروتنوییدها تاثیر قابل توجه گذاشت.