بررسی اثر هورمون آبسیزیک اسید بر افزایش تحمل خشکی گیاه علفی رستاخیزی Sporobolus stapfianus در مقایسه با گیاه علفی و غیررستاخیزی Sporobolus pyramidalis

در این تحقیق به بررسی اثر دهیدراسیون بر محتوای نسبی آب، میزان کلروفیلی و آزمون زنده مانی سلول‌ها در دو گیاه sporobolus stapfianu و sporobolus pyramidalis طی خشک شدن پرداخته شد. همچنین با اعمال جداگانه تنش خشکی بر روی بافت‌های برگ هر دو گیاه، میزان نشت الکترولیت‌ها از بافت‌های برگ به عنوان فاکتوری برای اندازه گیری میزان آسیب وارده آمده به غشاهای سلول، مورد ارزیابی قرار گرفت. اعمال تنش بر روی نمونه‌ها به‌مدت 50 روز با قطع کامل آبیاری انجام گردید و در طول این مدت (با فواصل 10 روز یک بار) از بافت‌های هوایی دو گیاه نمونه برداری با سه تکرار صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که کاهش محتوای نسبی آب از 96 درصد در برگ‌های کاملاً آبدار به 8 درصد در برگ‌های خشک، منجر به کاهش در محتوای کلروفیلی هر دو گیاه گشت. همچنین نتایج بدست آمده از بررسی میزان نشت الکترولیت‌ها از بافت‌های برگی هر دو گیاه، با داده‌های حاصل از آزمون زنده مانی سلول‌ها، همخوانی و رابطه قابل قبولی را نشان داد. در مجموع، نتایج داده ها با فاکتورهای مطالعه شده در گیاهان رستاخیزی و نقش آنها در القا مقاومت به خشکی هماهنگی داشت.