بررسی تاثیر عصاره چند گیاه دارویی بر کنترل بیماری بلاست مرکبات

یکی از روش‌های مقابله با بیماری بلاست مرکبات، مبارزه شیمیایی می‌باشد که با توجه به هزینه‌های سنگین تهیه سموم و اثرات سو سموم روی محیط زیست محققان تمایل به یافتن روش‌های کم هزینه‌تر و همچنین فاقد اثرات سو بر محیط زیست دارند، در نتیجه شیوه مبارزه‌ای که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از ترکیبات طبیعی باکتری‌کش می‌باشد که برخی از این ترکیبات در عصاره گیاهان دارویی بومی یافت می‌شود. در این تحقیق، چند روش مختلف عصاره‌گیری گیاهان دارویی و کاربرد آن‌ها در ممانعت رشدی باکتری عامل بلاست مرکبات مورد بررسی قرار گرفته است. این گیاهان دارویی شامل ریحان (ocimum basilicum)، پونه (mentha pulegiu)، رزماری (rosmarinas officinalis)، اسطوخودوس (lavanduia anyustifolia)، آویشن (thymus persicus) و گزنه (urtica dioica) می‌باشد. اثر این عصاره‌ها در میزان وسعت ‌هاله بازدارندگی در محیط کشت nutrient agar در مقابله با باکتری بیماری‌زا با یکدیگر و در مقابل سم اکسی کلرور مس و آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین اندازه‌گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت بهترین روش جهت بدست آوردن عصاره گیاهی بازدارنده‌تر، ابتدا روش تحلیلی سپس خیساندن و کلونجر و در آخر جوشاندن همراه با هم زدن بود؛ میانگین بالاترین میزان بازداری به ترتیب مربوط به گیاهان پونه، نعناع، آویشن، اسطوخودوس، گزنه، رزماری و در نهایت آنتی‌بیوتیک و سم اکسی‌کلرور مس بود. کاربرد این عصاره‌ها به صورت پاشش در سطح باغ مرکبات نیز اجرا شد و سبب کاهش شدت بیماری شد، اما تفاوت محسوسی بین انواع عصاره‌‌ها در میزان بازدارندگی در سطح باغی مشاهده نشد. واژگان کلیدی: آویشن، اسطوخودوس، پونه، رزماری، عصاره‌گیری، کنترل بلاست مرکبات، گزنه، نعناع