بررسی نقش گونه‌های پرستار (حامی) بر حفظ تنوع گونه‌ای در سه تیمار مختلف چرایی (عرصه‌های چرایی شدید، متوسط و قرق) مطالعه موردی: در مراتع ییلاقی سرعلی‌آباد گرگان

در اکوسیستم‌های مرتعی تحت فشار زیستی چرای دام، تعادل برهمکنش‌های تسهیلی و رقابتی میان گیاهان به سمت کاهش رقابت و افزایش روابط تسهیلی پیش می‌رود. در چنین شرایطی همبستگی مکانی میان گیاهان پرستار و گیاهان زیراشکوب نیز افزایش می‌یابد. این همبستگی‌های مکانی، باعث زیاد شدن شانس بقا و تنوع‌زیستی گیاهان زیراشکوب نسبت به گیاهان فضای باز می‌شود. هدف از این تحقیق بررسی نقش گونه‌های پرستار (حامی) بر حفظ تنوع گونه‌ای زیراشکوب در عرصه‌های چرایی در مراتع ییلاقی سرعلی‌آباد گرگان بود. نمونه برداری در سه سایت متفاوت از لحاظ شدت چرا شامل چرای شدید، چرای متوسط و قرق انجام شد. بدین منظور در هر سه منظقه مورد نظر 45 پلات یک مترمربعی به‌صورت سیستماتیک تصادفی مستقر گردید. نیمی از این پلات‌ها به فضای باز بین بوته‌ها و نیم دیگر به هر یک از بوته‌های پرستار اختصاص یافت و تعداد پایه گونه‌ها در هر یک از پلاتها ثبت شد. سپس شاخص‌های تنوع شانون برای برآورد تنوع گیاهان در فضای بین بوته و زیر بوته‌ها در سه منطقه چرایی استفاده شدند. نتایج نشان داد که شاخص تنوع گونه‌ای شانون در گیاهان زیراشکوب نسبت به فضای باز بیشتر بود. همچنین با کاهش شدت چرا، میزان تنوع بیشتر شد بطوری‌که میزان تنوع در عرصه چرای متوسط در زیراشکوب بیشتر از دو منطقه چرایی دیگر بود.واژگان کلیدی: اکوسیستم مرتع، چرای دام، شاخص شانون، گیاهان پرستار، گیاهان زیراشکوب