بررسی اثرات تنش شوری و خشکی بر جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و محتوای یونی در دو گونهSalsola imbricata var Forssk و Salsola tomentosa var Spach ex Moq

این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات پتانسیل‌های اسمزی مختلف (0، 33/0-، 37/0- و 03/1- مگاپاسگال) ناشی از کلرید سدیم و پلی‌اتیلن‌ گلیکول 6000 به عنوان القا کننده‌های تنش‌های شوری و خشکی بر جوانه‌زنی دو گونه spach ex moq salsola imbricata، forssk salsola tomentosa انجام گرفت. این آزمایش در قالب دو طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به‌صورت فاکتوریل در اتاق رشد در دمای 25 درجه سانتی‌گراد به اجرا درآمد. داخل هر پتری‌دیش 20 عدد بذر سالم و هم اندازه قرار گرفت و درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه اندازه‌گیری شدند. به منظور بررسی رابطه بین املاح خاک و تجمع آن ها در اندام های هوایی گیاهان مذکور، خاک رویشگاه و اندام های هوایی آن ها جمع آوری و مورد تجزیه قرار گرفتند. تنش شوری و خشکی به‌طور معنی‌داری باعث کاهش درصد و سرعت جوانه‌زنی، رشد ریشه‌چه و ساقه چه در هر دو گونه گردید. بیشترین این شاخص‌ها در شاهد و کمترین آن در پتانسیل‌ 03/1- مگاپاسگال اندازه‌گیری شد. مقایسه میزان سدیم و پتاسیم در بافت‌های هوایی دو گونه سالسولا نشان داد که میزان سدیم در هر دو گونه به‌طور معنی‌داری بیشتر از پتاسیم بود. نتایج این تحقیق نشان داد که که مقاومت forss salsola imbricata در مرحله جوانه‌زنی در برابر خشکی و شوری بیشتر از spach ex moq s. tomentosa بود ولی هر دو در مرحله گلدهی مشابه دیگر‌ هالوفیت‌ها با تجمع سدیم در بافت‌های خود در برابر این تنش‌ها مقاومت کردند. در پتانسیل‌های اسمزی مشابه، اثر بازدارندگی تنش شوری در مقایسه با تنش خشکی بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه شدیدتر بود. واژگان کلیدی: جوانه‌زنی، خشکی، شوری، salsola imbricata، tomentosa salsola