اثرات زود هنگام شوری بر جذب، انباشتگی و احیای نیترات در دانه‌رست‌های سویا رقم پرشینگ

در این پژوهش اثرات کلرور سدیم با غلظت‌های صفر، 100، 150، 200، میلی‌مولار بر همانند‌سازی نیترات در دانه رست‌های سویا (giycine max l. cv. pershing) به صورت در زیوه (in vivo) مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل، شوری بر جذب نیترات بیش از احیاء آن اثر می‌کند و اثرات آن در غلظت‌های مختلف یکسان نیست. تیمارهای 150 و یا 200 میلی‌مولار بر فاز القای جذب نیترات و تیمار 100 میلی‌مولار تنها بر شدت جذب اثر می‌کنند. در مورد دانه رست‌هائی که 24 ساعت در محلول‌های یک سوم غلظت هوگلند با غلظت‌های مختلف کلرور سدیم بوده‌اند، کاهشی در خروج نیترات از قطعات ریشه‌های ثانویه، در مورد تیمارهای 150 و 200 میلی‌مولاری کلرور سدیم ملاحظه می‌شود که احتمالاً نشانه تغییرات ساختاری غشاء در این غلظت‌هاست. با مطالعه تاثیرات شوری بر احیاء نیترات، چنین به نظر می‌رسد که بر خلاف نیترات ردوکتاز القائی، نیترات ردوکتاز نهادی به طور معنی‌داری تحت تاثیر شوری قرار می‌گیرد.