اثر اسپرمیدین، تنش شوری بر درصد جوانه‌زنی، پارامترهای رشد، تنظیم کننده‌های اسمزی، میزان سدیم و کلر دانه رست گندم

ترکیبات پلی آمین به عنوان تنظیم کننده‌های رشد گیاهی نقش‌های مهم و حیاتی را در فرایندهای متابولیسمی گیاهان ایفا می‌کنند. تحقیقات نشان داده است، در هنگام بروز تنش ترکیبات پلی آمینی آندوژن در جهت بهبود پاسخ دفاعی گیاه افزایش قابل ملاحظه‌ای می‌یابند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی چگونگی اثر یک ترکیب پلی آمینی (اسپرمیدین) در غلظت‌های مختلف (5 و10 میلی مول) بر درصد جوانه‌زنی، پارامترهای رشد، مقدار پرولین، گلیسین بتایین، قندهای محلول، ترکیبات فنلی و میزان na+ و cl- دانه رست گندم (لاین n-80-19) در حضور مقادیر متفاوت نمک کلرید سدیم (350 و 650 میلی مول) تحت شرایط پتری دیش بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نمک درصد جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و اندام هوایی، وزن تر و وزن خشک، میزان تنظیم کننده‌های اسمزی و محتوای cl- روند نزولی داشته و با افزودن اسپرمیدین به شکل اگزوژن از اثرات بازدارنده تنش شوری بر پارامترهای یاد شده به طور چشمگیری کاسته شد که این اثر در افزایش طول ریشه و ساقه در غلظت‌های بالای نمک قابل ملاحظه بود. همچنین نمک کلرید سدیم موجب افزایش میزان سدیم در دانه رست گندم شد، اما با افزایش اسپرمیدین میزان آن کاهش یافت.