تعیین گونه‌های بومی و موثر گندمیان استان اصفهان در مقابله با فرسایش خاک

خانواده گندمیان poaceae با داشتن 600 تا 700 جنس و 10000 تا 12000 گونه گیاهی یکی از بزرگترین خانواده‌های گیاهی نهاندانه محسوب می‌گردد. سازگاری بالای گیاهان این تیره در زیستگاه‌های مختلف، باعث تنوع در این گروه گیاهی شده است، به طوری که اغلب گونه‌های این خانواده پراکنش جهانی داشته و حدود 20 تا 24 درصد از پوشش گیاهی سطح خشکی‌های زمین را تشکیل می‌دهند. عناصر گیاهی متعلق به این خانواده نه تنها از جنبه‌های مختلف دارویی، غذایی، مرتعی، علوفه‌ای و غیره ارزش دارند، بلکه اهمیت آنها را در مقابله با فرسایش‌های آبی، بادی و تثبیت شن‌های روان نبایستی از نظر دور داشت. استان اصفهان با وسعت 5/106179 کیلومتر مربع به واسطه‌ی وضعیت جغرافیایی خاص و تنوع آب و هوایی خود دارای تنوع و غنای گونه‌ای ویژه‌ای است، لذا به دلیل تنوع گندمیان در استان اصفهان و اهمیت آنها، بررسی وضعیت فعلی گونه‌های این تیره خصوصاً در مناطق خشک استان اصفهان هدف اصلی این پژوهش قرار گرفت. نمونه برداری بر اساس روش تصادفی- سیستماتیک طی بهار و تابستان 1389 از 30 منطقه‌ی استان صورت گرفت و نمونه‌ها با استفاده از استریومیکروسکوپ (لوپ)، به کمک منابع علمی و تطابق با نمونه‌های موجود در هرباریوم‌ها بر اساس روش مقایسه‌ای مورد شناسایی قرار گرفتند. در تحقیق حاضر 18 طایفه، 25 جنس و 31 گونه‌ متعلق به این خانواده در سطح استان شناسایی گردید. با توجه به نقش موثر پوشش گیاهی در مقابله با فرسایش خاک گندمیان پایای ریزوم دار و پیازدار به واسطه ویژگی‌های آناتومیکی خود در مقایسه با انواع یکساله نقش موثرتری در حفاظت از بافت خاک در مقابله با فرسایش داشته اند.