بررسی و تحلیل مضامین اجتماعی در رمانهای ایرانی از 1370 تا 1390 شمسی

همواره میان ادبیات و جامعه رابطه ای مستحکم و ناگسستنی وجود داشته است. آثار ادبی در هر شکلی که باشند، بسان آیینه ای هستند که گوشه هایی از جامعه و مسایل جاری در آن را بازتاب میدهند. رمان به عنوان یکی از مهمترین و پر مخاطب ترین گونه های ادبی، تا حدود زیادی از واقعیت های اجتماعی سرچشمه میگیرد. رمانهای ایرانی نیز از بدو زمان شکل گیری تاکنون، همواره از اوضاع و احوال جامعه تاثیر پذیرفته اند. بررسی و تحلیل مضامین اجتماعی در ده رمان منتخب از دهه های 1370و1380ش، هدف مقالۀ حاضر بوده است. شیوۀ انجام پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی است و داده ها با استفاده از شیوۀ تحلیل محتوا بررسی شده اند. یافته های این تحقیق بیانگر آن است که رمان به عنوان یکی از کامل ترین انواع ادبی قادراست به پژوهش جامعه شناسی پاسخ مثبت دهد.