بررسی مختصات زبانی سبک هندی در «سفینه المفردات» سراج اورنگ‌آبادی

جُنگها و سفینه‌های بر جای مانده از قرون گذشته که غالباً بصورت نسخ خطی در کتابخانه‌های داخل و خارج ایران نگهداری میشوند، از منابع ارزشمند جهت دستیابی به اشعار شعرای دوره‌های مختلفند. یکی از این مجموعه‌های شعر، «سفینه المفردات» نام دارد که «سراج الدین حسینی اورنگ‌آبادی»، متخلّص به «سراج»، در سال 1169ه.ق. آن را تدوین نموده و 4322 بیت از ابیات حدود هفتصد شاعر فارسی‌سرای سبک هندی را در آن گنجانده است. تنها نسخه خطی این سفینه در داخل کشور، به شماره 86 در کتابخانه مینوی نگهداری میشود و تاکنون تصحیح نگردیده است. از آنجا که این اثر، حاوی تک‌بیتهای منتخب از تعداد زیادی از شعرای سبک هندی خصوصاَ شعرای گمنام یا بی‌دیوان است، تحلیل و بررسی آن در شناخت بهتر و بیشتر سبک هندی و مختصات این سبک، مفید است. در این مقاله سعی شده تا سطح زبانی سبک هندی در این مجموعه بررسی شود و مهمترین مختصات زبانی این سبک با ذکر شواهد شعری از «سفینه المفردات» تحلیل گردد.