|
|
جایگاه مفاهیم «فقر» و «فنا» در سبک عرفانی و رِوایی عطار نیشابوری
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قربانی رحمان ,طغیانی اسحاق ,روضاتیان سیده مریم
|
منبع
|
سبك شناسي نظم و نثر فارسي (بهار ادب) - 1394 - دوره : 8 - شماره : 2 - صفحه:343 -365
|
|
|
چکیده
|
«فقر» و «فنا» دو مفهوم مهم در عرفان اسلامی هستند. فقر همواره با «غنا» و فنا با «بقا» ملازم است. جایگاه زوج نخست در میانه و زوج دوم در انتهای سلوک میباشد. اما فقر و فنا در عرفان عطار آمیخته شده و در قالب مقام «فقر و فنا» و به عنوان آخرین مرحله سلوک درآمده است. این موضوع یک مساله متمایز در سبک عرفانی عطار محسوب میشود. به تبعِ تمایز سبکی مذکور، نقش فقر و فنا در تحلیل روایت منظومههای عطار نیز متفاوت خواهد بود. در این مقاله، ابتدا از زاویه سبکشناسی عرفانی و سپس از چشمانداز روایتشناسی به تحلیل مقام فقر و فنا و ویژگیهای آن در عرفان عطار پرداخته میشود. تمرکز نویسندگان در تبیین مطالب، بر دو منظومه منطقالطیر و مصیبتنامه است.
|
کلیدواژه
|
سبکشناسی عرفان ,فقر و فنا ,مصیبت نامه ,منطقالطیر ,درد
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, دانشجوی مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|