نگاهی به برخی ویژگیها و ظرافتهای اشعار عربی سعدی

تحلیل ساختار و محتوای شعر شاعران با عنایت به رویکردهای نقد و سبک شناسی از جایگاه و اهمیت خاصی برخوردار است و میتواند مخاطب را به لایه های درونی و بیرونی شعر، اندیشه ها، و روحیات شاعر رهنمون کند. باین منظور در این مقاله مشخصه های سبکی اشعار عربی سعدی شیرازی مورد برسی قرار گرفته شده است. ازمهمترین مشخصه های زبانی سعدی در این اشعار میتوان بکارگیری ترکیبات فارسی در قالب عربی، ساخت ترکیب های جدید ، تجدید در موسیقی شعر و لطافت بخشی به سخن از طریق عطف مکرر افعال اشاره کرد. سعدی هنر خود را در بیتکلفی میداند و صنایع بدیعی مکلف مانند التزامهای نابهنجار، در شعر او وجود ندارد، اما از برخی صنایع لفظی ومعنوی بصورت بسیار معتدل استفاده کرده است. همچنین کاربرد معانی و اصطلاحات عرفانی خاص که از شاخصه های تصوف امام غزالی است ، بیانگر گرایش خاص وی به عرفان و تصوف دارد. در این جستار ضمن بررسی و تحلیل ویژگیهای سبکی این اشعار، به این سوالات پاسخ داده میشود: آیا سعدی از شاخصه های سبک شعریش در زبان فارسی، در اشعار عربی خود نیز بهره برده است؟ یا از شیوه و سبک شاعران عرب تاثیر پذیرفته است؟ شاعر برای بیان احساسات شاعرانه خود به زبان عربی از چه شگرد هایی استمداد جسته است؟