بررسی محتوایی و سبکی نسخه خطی ‍« حلل مطرّز در فن معما و لغز»

نسخه خطی « حلل مطرز در فن معما و لغز» اثر شاعر و مورخ مشهور نیمه دوم قرن هشتم ، شرف الدّین علی یزدی است که به تعریف و توضیح اصطلاحات دانش معما و لغز میپردازد.وی این کتاب را میان سالهای 828 و 832 ه . ق به نام ابراهیم سلطان فرزند شاهرخ تیموری نوشته است.متن کتاب مشتمل بر یک دیباچه ، دو اصل و پنج حلّه است.هدف اصلی این پژوهش آن بوده است که با استعانت از شیوه « تحلیل محتوا » ضمن تامل مختصات اثر ، شگردهای بیانی و ادبی اثر، مورد بررسی قرار گیرد و در پایان به سوال اصلی پژوهش :« سبک ادبی و شیوه های ویژه شرف الدین در چه مواردی خلاصه میشده است ؟» پاسخ داده شود.نتایج نهایی پژوهش بر تنوع در نگارش متن ، استفاده از نثری ساده و استوار در شرح مفاهیم و اصطلاحات ، ارجاع مکرر به آیات و احادیث ، اصطلاحات دانش معما و لغز، توضیح مفاهیم عرفانی و حسابی و موسیقی صحه میگذارد.