بررسی سبکی اشعار دینی قرن یازدهم هجری و مقایسه‌آن با قرنهای نهم و دهم هجری

این نوشتار در صدد تبیین سبک اشعار دینی قرن یازدهم هجری است. برای دست یافتن به سبک این دوره، اشعار شاعرانی از جمله فیاض لاهیجی،‌ نظیری نیشابوری، نجیب کاشانی، فیض کاشانی، جویا تبریزی، طالب آملی، کلیم همدانی و محمدقلی سلیم تهرانی از نظر مختصات ادبی در سه شاخه؛ علم بیان در چهار مبحث تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز، علم معانی و علم بدیع مطالعه گردید و میزان فصاحت اشعار بررسی شد و مختصات فکری در چهار مبحث زیر بررسی گردید:الف. اعتقادات کلامی شیعه: با تکیه بر بحث شفاعت، امامتب. اشعار منقبتی: نعت و ذکر فضایل معصومین (علیهم السّلام) ج. تقید به شریعت د. فلسفه و عرفان: واکاوی نشانه های عرفانی و فلسفی در اشعارسپس بسامدهای به دست آمده از این مطالعات تحلیل شده است و با قرن نهم و دهم مقایسه گردیده است.