تاثیرپذیری سبکی سحاب اصفهانی از سعدی

سیّد محمّد سحاب اصفهانی، از شاعران با ذوق عصر قاجار و از ستایشگران فتحعلی شاه است. او قریحه سخنسرایی را از پدرش هاتف اصفهانی به ارث برده، که وی نیز از شاعران برجسته دوره بازگشت ادبی است؛ دوره ای که در آن برخی شاعران، از ابتذالی که در سبک هندی بوجود آمده بود رویگردان شدند و به منظور احیای زبان و شعر پارسی، که بزعم آنان و بسیاری از سخنوران به انحطاط و رکود گراییده بود؛ اشعار خویش را به سبک قدما و بویژه، شاعران شاخص سبک خراسانی و عراقی سرودند و در نتیجه شاعران زیادی به شیوه آنان روی آوردند. در این جرگه، سحاب نیز در سرودن غزلیّات خویش از شیوه شاعران قرن هفتم و هشتم هجری و به طور اخص سعدی شیرازی پیروی نموده و در این راه از غزل او بهره های فراوان برده است. سحاب به دلیل آشنایی با علوم بلاغی و تتبّع در آثار قدما توانسته است تا حدّ زیادی ذهن و زبان خودش را به شاعران غزلسرای قرن هفتم و هشتم نزدیک کرده و بخوبی از عهده نظیره گویی غزلیّات سعدی برآید. نظر به اینکه تاکنون در مورد تاثیرپذیری سحاب اصفهانی از سعدی شیرازی و غزل او پژوهشی انجام نشده، مقاله حاضر این فرضیه را که سحاب در غزلیّاتش از نظر صورت و معنا تحت تاثیر سعدی شیرازی است، در چهار محور ذیل مورد بررسی قرار داده است؛1. محور زبانی و ترکیبات یکسان و نزدیک به هم؛ 2. محور زیبایی شناسی ادبی و زیباییهای بدیعی و بیانی یکسان و نزدیک به هم؛3. محور موسیقی بیرونی و کناری یکسان و نزدیک به هم؛4. محور درونمایه و مضامین شعری مشابه؛