تحقیقی در اشعار نویافتهخواجه نصیر الدین طوسی

یکی از بایسته ترین و شایسته ترین کارها در حوزه پژوهشهای ادبی، تحقیق در منابعی همچون سفینه ها، جُنگها و مجموعه ها و.. برای یافتن سروده های شاعرانی میباشد که از بد حادثه دیوان اشعار آنها از میان رفته است و یا دیوان مدوّنی از آنان در دست نیست. پس از این مرحله است که میتوان به درستی درباره سروده ها و سبک آن نظر داد و احیاناً به زوایای پنهانی از زندگانی آنان دست یافت. یکی از از آن دسته شاعران فاضل و علّامه ذو فنون خواجه نصیر الدین طوسی است. از خواجه دیوانی در دست نداریم، لکن با تحقیق در منابع گوناگون خطی و چاپی میتوان به بخشی از سروده های وی دست یافت.آنچه که در این مقاله خواهد آمد اشعار نویافته ای است که با بررسی و تتبع منابع خطی کهن و نسبتاً کهن به آن دست یافته ایم.در برخی موارد اشعاری از خواجه که در این مقاله آمده نوعاً در تحقیقات پیشین نیز دیده میشود امّا از آنجا که منابعی که ما آن دسته از اشعار را از آن نقل کرده ایم منابعی معتبر و کهنه ای است شایسته دانستیم که آنها را نیز برای فایده بیشتر در اینجا بیاوریم.