بررسی ویژگیهای سبکی نسخ خطی دیوان زاهدتبریزی

از جمله شاعرانی که علی رغم خلاقیتها و ذوق شعریش، از پیشینیان خود متاثر بوده و نیم نگاهی نیز به معاصران خود داشته است، میرزا قاسم، فرزند میرزا محسن تبریزی، معروف به زاهد از سخنوران و شاعران نیمه دوم سده یازدهم هجری میباشد(تولد تقریبی 1046ه.. ق) که در عهد شاه سلیمان صفوی در اصفهان میزیست. نسخه خطّی کلّیّات دیوان او شامل غرلیات، قصاید، رباعیات، مثنوی سفینه النجات و منشآت میباشد. وی شیعه اثنی عشری است که ارادت خود را به چهارده معصوم،خصوصاً مولا علی(ع)در جای جای اشعــارش بیان کرده است. غزلهای سراسر احساس، قصاید قوی، مادّه تاریخها، مثنوی زیبا و نثر شیوای وی, بیانگر ذوق ادبی اوست.نگارنده در این کوتاه سخن بر آنست تا با استفاده از چهار نسخه خطّی دیوان زاهد تبریزی، ضمن معرّفی آثار وی سبک شعر این شاعر را بررسی کند.