روایت و برداشتی دیگر از سه حکایت کلیله ‌و دمنه در مثنوی

حکایت و قصه از قدیم‌الایام نقش موثری در القای مفاهیم و ایجاد انگیزه در مخاطبان داشته است. کلیله‌ و دمنه که نام هندی آن پنجه تنتره است، برگردانی است از آن کتاب به زبان پهلوی توسط بروزیه طبیب. کلیله‌ و دمنه در ادب فارسی منثور و منظوم تاثیر زیادی داشته است. از آن جمله، مولانا در مثنوی دست کم از سه حکایت این کتاب 1- «حکایت شیروخرگوش» 2- «پادشاه پیلان و رسالت خرگوش» 3- «سه ماهی عاقل و نیمه عاقل و جاهل با صیادان»، الهام گرفته و با هنرورزی و تناسب بحث و برداشت‌های خاص خود به طرح مسایل عرفانی و اخلاقی در آنها پرداخته است. وی با الهام از حکایات مزبور به گونه‌ای مخاطبان را به سوی مسایل عرفانی سوق میدهد. در این مقاله به چگونگی این مساله پرداخته میشود.