خواندن یک رباعی خیام به شیوه ای متفاوت «کوزه گر عقل آفرین»

محور این مقاله، بحث درباره یکی از رباعیهای خیام است که نگارندگان آن عقیده دارند خوانش جدید ارایه شده بیش از خوانش معمول و مرسوم به مقصود و فلسفه اصلی خیام نزدیک است. رباعی مورد نظر این است:جامی است که عقل آفرین میزندش صد بوسه زمهر بر جبین میزندشاین کوزه گر دهر چنین جام لطیف میسازد و باز بر زمین میزندشکه بصورت معمول، فاعلِ مصراع اول را عقل میدانند ولی در خوانش مورد نظر ما فاعل مصراع، «عقل آفرین» است بمعنای خدا. در اثبات این نظر به عوامل و عناصری چند استناد شده است.