نگاهی به قصیده پردازی علی موسوی گرمارودی

در این مقاله قصاید علی موسوی گرمارودی، شاعر نوپرداز قصیده گو از جنبه های مختلف: محتوا، ساختار، زبان، بلاغت و همچنین تاثیر پذیری از شاعران گذشته مورد نقد و تحلیل قرار گرفته است. استادی و مهارت شاعر در رعایت اصول و قواعد این قالب کهن و همچنین نمودهای مختلف تاثیر پذیری از شاعران گذشته بیانگر آن است که گرمارودی سخت دلبسته به شعر و ادب کلاسیک فارسی است و با تمام ضوابط و اصول آن آشناست و بخوبی میتواند از تنگناها و مضایق آن سربلند بیرون آید. او به مناسبت این قالب کهنه از زبان فاخر خراسانی بهره میگیرد و معمولا قصایدش مانند قدما چهار بخشی است. ازمیان صنایع بدیعی بیشتر از حسن تخلص، انواع ایهام، انواع جناس و از شگردهای بیانی بیشتر از تشخیص بهره گرفته است.