نگاهی به تناسب موسیقی و مضمون در شعر قیصر امین پور

موسیقی و ضربآهنگ کلام، پس از عنصر تخیل بیش از هر عنصر دیگری با شعر مانوس میشود و میتواند در جهت القای مضامین و احساسات شاعرانه، موثر واقع شود. میتوان گفت، اگر شاعر تناسب میان موسیقی و مضمون شعریش را حفظ کند، گام بلندی در جهت ماندگاری اثر خود برداشته است. قیصر امین پور از شاعرانی است که با شناخت ژرف از امکانات و ظرفیتهای زبان، تصاویر بدیع و بکر آفریده است و در اشعارش همسانی و تناسب موسیقی و مضمون درخور مشاهده است. تناسب و توازن موسیقی و مضمون در شعر قیصر، در کاربرد آواها، هجاها، وزن، قافیه و دیگر سطوح شعری به چشم میخورد.پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی دفترهای شعری «تنفس صبح»، «آینه های ناگهان»، «گلها همه آفتابگردانند» و «دستور زبان عشق» از قیصر امین پور پرداخته است، بنابراین تناسب مضمون و موسیقی شعرِ قیصر، در سه سطحِ موسیقی بیرونی، میانی و کناری بررسی و تحلیل شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شاعر از تناسب موسیقی و مضمون در سطوح مذکور بهره گرفته است و از این روی اشعارش از بعد ادبی و جوهره شعری سرشار از موسیقی شعری است.