دو نوع «واو» نویافته در علم معانی با تکیه بر شاهنامه فردوسی

فصل و وصل یکی از ظریفترین مباحث علم معانی است. مهم ترین و با ارزش ترین حرف وصل در بلاغت حرف واو است، زمانی ارزش بلاغی این حرف را متوجه میشویم که ریزه-کاریهایش را با توجه به اوضاع و احوال سخن درک کنیم. نگارنده در ضمن بررسی «شاهنامه از دیدگاه علم معانی» دو نوع واو یافته و با توجه به معنایِ بلاغی برای آنها نامهای « واو مقابله» و «واو فوریت» را پیشنهاد داده است. در این مقاله شواهد این واوها از متن شاهنامه ذکر میشود و از تفاوت آنها با واوهای دیگری که تاکنون در علم معانی مطرح بوده سخن به میان می آید. با توجه به اینکه شاهنامه فردوسی از لحاظ قدمت و عظمت کهنترین متن منظوم زبان فارسی است این واوها از ویژگیهای سبکی این کتاب به شمار میروند و مبدع آنها حکیم فردوسی است.