بررسی وجوه تاثیرپذیری مفلق طهرانی از‌ انوری ابیوردی

زمینه و هدف: همۀ چیزهایی که در جهان هستی وجود دارد دارای نقاط اشتراک و افتراقی هستند که آنها را از یکدیگر متمایز میکند یا به هم پیوند میدهد. دنیای شعر و ادب نیز از این اصل مستثنی نیست. هر اثری در هر موضوعی که خلق میشود، حتماً با اثرهایی که در آن موضوع نوشته شده اند، تفاوتها و تشابهاتی دارد. چه بسا اثرهایی که در آینده نیز به نگارش درمی‌آیند دارای ویژگی مشترک یا متفاوت با این اثرها باشند. انوری ابیوردی از برجسته ترین شعرای قرن ششم و مفلق طهرانی یکی از شاعران گمنام عصر بازگشت است. این پژوهش بر آن است تا ضمن مقایسۀ این دو شاعر در زمینه هایی چون قوالب شعری، مضامین، صور خیال و اوزان عروضی، میزان تاثیرپذیری مفلق طهرانی از انوری را نشان دهد. روش مطالعه: این پژوهش به شیوۀ کیفی و کمّی و مطالعۀ منابع کتابخانه ای و به روش تحلیل محتوا و بررسی ساختار و مقایسه ای صورت گرفته است. در ابتدا آثار و منابع مرتبط با موضوع بدقت مطالعه گردیده اند، سپس در مورد شعر این دو شاعر به بررسی پرداخته ایم و درنهایت مقایسه ای از جهت عروضی، مضامین و تعابیر و... در دیوان اشعار این دو شاعر انجام شده است. یافته ها: بیشترین اشعار انوری و مفلق در قالب قصیده و دارای مضامین مدح و ستایش‌‌ است. انوری و مفلق با داشتن مدیحه های غرّا، زیبا و بلند با مضامین نو و بکر، از سرآمدان عصر خویش به ‌شمار می‌آیند. قصاید این دو غالباً دارای شریطه، تابید و جاودانگی ممدوح است. انوری و مفلق در عرصۀ خمریه سرایی، هنرنمایی تام و طبع‌آزمایی نموده اند. ‌انوری با زبان و بیانی غیرمستقیم و با بهره گیری از صور خیال به هجوگویی میپردازد؛ اما مفلق بسیار بیپروا و گستاخانه، زبان به هجو میگشاید. استناد به آیات قرآن و احادیث، از دیگر ویژگیهای سبکی شعر انوری و مفلق است‌. نتیجه گیری: انوری که از چهره های شاخص ادب فارسی است،‌ در اشعارش متناسب با موضوع شعر، وزن مناسبی را برمیگزیند و این امر باعث میشود شعرهایش زیبا و دلنشین به نظر آید. مفلق طهرانی نیز که در نظر داشته همچون انوری شعر بسراید، در انتخاب اوزان عروضی از وی تقلید میکند و شعرهای زیبا می آفریند. همچنین دو بحر رمل و هزج جزو بحور پرکاربرد در اشعار این دو شاعر است. آنها بحر رمل را در قصاید برای مدح و در غزلیات عموماً برای بیان گله و هجر و فراق و مرثیه به کار برده اند. اتتخاب بحر هزج نیز از سوی دو شاعر ارتباط مستقیمی با شرایط زندگی آنها داشته است.

investigating the aspects of moflaq tehrani's effectiveness by anvari abivardi

background and objectives: all the things that exist in the world have points of commonality and difference that distinguish them from each other or connect them together. the world of poetry and literature is not exempt from this principle. every work that is created in any subject, must have differences and similarities with the works written in that subject. maybe the works that will be written in the future have common or different features with these works. anvari abiverdi is one of the most prominent poets of the 6th century and muflaq tehrani is one of the unknown poets of the return era. this research aims to compare these two poets in fields such as poetic forms, themes, images and prosody, and show the influence of anvari by moflag tehrani.methodology: this research was conducted in a qualitative and quantitative way, studying library resources, and using content analysis, structural and comparative analysis. at first, the works and sources related to the subject have been carefully studied, then we have examined the poetry of these two poets, and finally, a comparison has been made in terms of prosody, themes and interpretations, etc. is.findings: most of anvari's and moflaq's poems are in the form of odes and have themes of praise and praise. anuri and mufalaq are considered to be the leaders of their era with their beautiful, long and beautiful praises with new and original themes. the odes of these two often have praise, praise and immortality. anvari and muflaq have performed a complete artistic performance in the field of khumrieh sarai. anvari satirizes with indirect language and expression and by using images; but muflaq is very reckless and insolent, he opens his tongue to sarcasm. citing quranic verses and hadiths is one of the other stylistic features of anvari's and moflaq's poetry.conclusion: anvari, who is one of the prominent figures of persian literature, chooses appropriate weight in his poems according to the subject of the poem, and this makes his poems seem beautiful and pleasant. moflaq tehrani, who had in mind to write poetry like anvari, imitates him in choosing prosody weights and creates beautiful poems. also, the two seas of ramal and hazaj are among the most used seas in the poems of these two poets. they have used bahre ramal in their poems for praise and in their sonnets generally to express grief, divorce, parting, and lamentation. the choice of bahr hazaj by two poets was directly related to their life conditions.