معرفی و نقدی بر نسخۀ خطی «جُنگ اسکندر میرزای تیموری»

از منابع بسیار مهم در زمینۀ معرفی شاعران فراموش شده و یا بازیابی و تصحیح برخی از اشعار از دست رفته یا مغلوط، جُنگ‌هایی هستند که از سده های پیشین برجای مانده است. سبب تحریر این جُنگ‌های ارزشمند گاه علاقۀ شخصی و گاه امر اُمرا و سلاطین نامجو و هنرپرور است.چنانکه جُنگ حاضر به دستور «جلال الدّین امیرزاده اسکندر بهادر خان» و بنام وی نگاشته شده است؛ در اینگونه موارد کاتبانِ درباری که از سواد قابل توجهی برخوردار بوده اند و از همه مهمتر به سبب حضور در دربارِ شاهانِ فضل دوست به منابع دست اوّل روزگار خود دسترسی داشته اند، برای انجام این امر مهم استخدام میشده اند. لذا چنین میتوان نتیجه گرفت که اینگونه جُنگها از آن جهت که به دیوانهایِ کهن بسیاری از شاعران متقدّم دسترسی داشته اند و نیز به سبب اینکه کاتبان آنها افراد فاضلی بوده اند که گاهی با شاعرانِ هم عصر خود ملاقات یا مکاتبه داشته اند، بسیار مهم هستند. امّا بلا شک، ورود اشتباه در نسخه های خطّی و بویژه جُنگها که از گستردگی و تنوع بسیاریبرخوردارند معمول بوده، لذا باید با دقّت نظر بیشتری به سراغ آنها رفت. هدف از نگارش این مقاله نیز معرفی و نقد جُنگ اسکندر میرزای تیموری، یافتن محلّ اوراق مفقود شده و جای اصلی اوراق جابه جا شده و بررّسی ویژگیهای محتوایی آن است. نیز با توجّه به اینکه آقای اصغر مهدوی و ایرج افشار در سال 1365 نخستین مقاله را دربارۀ این جُنگ نوشتند و مندرجات آن را فهرست کردند، لازم دیدیم که به آن مقاله نیز بپردازیم و اشکالاتیرا که آن مقاله در نوشتن نام شاعران و... دارد مورد بررسی قرار دهیم.