بررسی سبک شناسی رباعیات جلیل صفر بیگی و میلاد عرفانپور؛ با رویکرد به سطح فکری

رباعییکی از قالبهای اصلی در گسترۀ ادب فارسی است. بدلیل قابلیتهای خاص رباعی، این قالب همواره مورد توجه شاعران بوده است. در دوران معاصر، با توجه به کوتاه بودن ابیات رباعی،قالب مذکور از سوی مخاطبان با استقبال روبرو شده است. در این بین، رباعیات جلیل صفربیگی و میلاد عرفانپور در ساختار و محتوا شاخص بنظر میرسد. دو شاعر با تکیه بر قدرتتخیل و شعرپردازی، مهمترین موضوعاتی را که در ذهن داشته اند و برایشان دغدغه بودهاست، در قالب رباعیات بازگو کرده اند. به این اعتبار، مهمترین سئوالات تحقیق آناست که محورهای اصلی رباعیات صفربیگی و عرفانپور چیست و وجوه اشتراک و افتراقمنظومۀ فکری آنها کدام است؟ روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی میباشد. نتایج تحقیق نشانمیدهد که دو شاعر بیش از همه به مسائل غنایی، اخلاقی و فرهنگی، و مذهبی پرداخته اند.دربارۀ وجوه افتراق نیز، باید گفت که صفربیگی به موضوعات اجتماعی و حکیمانه وعرفان پور به مفاهیم سیاسی توجه بیشتری نشان داده اند.