واکاوی روابط بینامتنی میان شعر «خاقانی» و قرآن کریم

کتب دینی و مذهبی از مهمترین ساختمایه های شعری و از سرشارترین سرچشمه های اثرپذیری شاعران در بیان عواطف درونی و افکار و اندیشه های آنان است. از میان کتابهای دینی، قرآن کریم به دلیل اشتمال بر معانی و مفاهیم عمیق، واژگان غنی و خصوصیات برجستۀ هنری و ادبی در جایگاه والاترین منبع دینی الهام بخش برای شاعران و نویسندگان مسلمان قرار دارد، آن چنان که ایشان در شعر خود با کلام الهی ارتباط بینامتنی برقرارکرده و از این سرچشمۀ سرشار در سطوح گوناگون مفهومی ، لفظی و اسلوبی بهره بردهاند.خاقانی شروانی از جمله شاعرانی است که الفاظ و مفاهیم قرآن از اصلی ترین دستمایه های شعری او محسوب میشود.نتیجۀ مقالۀ پیش رو بیانگر آن است که رابطۀ بینامتنی با قرآن در قصاید خاقانی از بسامد بسیار بیشتری برخوردار است .از سوی دیگر رابطۀ بینامتنی اشاره ای و جزیی بیشتر از دیگر روابط بینامتنی مورد نظرخاقانی بوده است.