بررسی سیمای زن در آثار امیرخسرو دهلوی و مقایسۀ آن با روانشناسی زنان در نظریه تونی گرنت

زنان در آثار ادب فارسی سیمایی در خور تامل دارند . آراستگی و جودشان به دو صفت مادری و معشوقی از آنان چهره ای خاص عرضه کرده ا ست . علاوه بر این دو، ویژگیهای شناخته و ناشناختۀ این نیمۀ پنهان مردانه سبب گردیده تا قضاوت در بارۀ رفتار و منش آنان چندان آسان نباشد . امیرخسرو دهلوی که باید او را نامدار ترین مقلّد نظامی دانست، در خمسۀ خویش کوشیده است تا ما را بهتر با دنیای زنان، نقشها و رفتارهایشان آشنا کند. زنانی که گاه مادرند و گاه معشوق و اگر در لباس این دو نقش نباشند ، همان زن بودنشان کافی است تا کلید بسیاری از رفتارها و ماجراها باشند. امیرخسرو در آفرینش سیمای زن ویژگیهای خاص خود را دارد. تونی گرنت یکی از معدود روانشناسانی است که شخصیت زن را به عنوان یک موجود آزاد و مستقل مورد بررسی قرار داده است .دیدگاه و نظریۀ ارائه شده توسط وی از جهاتی مشابه دیدگاه ادبیات ایران ، بخصوص امیر خسرو نسبت به زن است. وی چهارگونه شخصیت را برای زن تصویر میکند: زن مادونا، آمازون، مادر و معشوقه و مشخصات هر یک را بتفصیل بیان میکند.هدف مقاله در این جستار، کنکاشی در سیمای زن در آثار امیرخسرو دهلوی شاعر نام آور پارسیگوی هند و تبیین زوایای پنهان چهرۀ زن در آثار این شاعر و مقایسۀ آن با دیدگاه روانشناسانۀ گرنت است.