کارکرد نظام نشانه شناسی در شعر معاصر (با تکیه بر اشعار حسین منزوی، هوشنگ ابتهاج و شفیعی کدکنی)

نشانه شناسی یکی از رهیافتهای نقد ادبی جدید است که همپای نظریه های ادبی دیگر همانند فرمالیسم، ساختارگرایی، پساساختارگرایی و ... رشد و گسترش یافته و از دو آبشخور زبان شناسی و فلسفه تغذیه کرده است. نشانه شناسی متون ادبی نیز یکی از شاخصه های نشانه شناسی است که به تجزیه و تحلیل متون ادبی، از جمله شعر میپردازد. در این پژوهش نشانه های ادبی، نشانه های خاص سبکی، نشانه های عاشقانه، نشانه های فرهنگی و اجتماعی و نشانه های عرفانی و اخلاقی در کل اشعار شفیعی کدکنی، هوشنگ ابتهاج و حسین منزوی مورد بررسی قرار گرفته و با هم مقایسه شده است. این پژوهش درصدد است به سوالات زیر پاسخ دهد:1- بسامد نشانه های ادبی در شعر این شاعران چگونه است؟2- بسامد و نسبت نشانه های عاشقانه، فرهنگی و اجتماعی و نشانه های عرفانی و اخلاقی در اشعار این شاعران چگونه است؟