نوآوریها و مهارتهای حافظ در تصویرسازی با گلها و گیاهان

تخیل، از بنیادیترین عناصر زیبایی شناسی در شعرفارسی است و زمانی که با نگرش و جهان بینی شاعر همراه میشودو در قالب آرایه های بلاغی خاص نمود مییابد، بر پویایی و وتحرک آن می افزاید. از ویژگیهای شعر حافظ که با جهان بینی شاعر ارتباطی مستقیم دارد تصویرآفرینی های زیباییست که با نگاه نافذ خود در خلق مضامین شعری در قالب آرایه تشخیص و تشبیه از آن بهره میبرد. حافظ در این امر از پدیده های طبیعی هم چون گلها و گیاهان در ترسیم تصاویر ذهنیش استفاده میکند و صورخیالهای زیبایی با بلاغت خاص می آفریندتا مهارت و نوآوری های خویش را به نمایش بگذارد. نگارنده در این نوشته برآن است تا بر اساس عنصر تشخیص که در بیشتر بیتهای شعری حافظ با تشبیه همراه آمده، نگرش شاعر بزرگ ادب فارسی، حافظ، را در ایجاد مفاهیم ذهنیش به این پدیده های طبیعی دریابد و با بررسی این آرایه های ادبی، به لایه های شعریش دست یابد و گلها و گیاهان که نمادی از وجود انسانند و صفتها و اعمال و رفتار انسانی پذیرفته اند در شعر وی بازنماییم و به این نتیجه دست یابیم که حافظ با مهارت و خلاقیت وصف نشدنی خویش، هر کدام از ویژگی های انسانی را به گلی یا گیاهی نسبت داده و به گونه ای بدیع آفریده که گویی این ذهنیت از گلها و گیاهان ویژه خود حافظ و به نام او در ادب فارسی ثبت شده است.