بررسی وضع موجود فضای مکث شهری برای تعاملات اجتماعی (موردپژوهی: محدوده پیرامون 15 خرداد تهران)

در کشورهای کمترتوسعه یافته و در شهرهایی که به سرعت روند رشد کالبدی را به گونه افسارگریخته می‌‌پیمایند، مشکلات ناشی از شهرنشینی در ابعاد مختلف دامن‌گیر ساکنان این سکونت‌‌گاه‌های بزرگ انسانی است. زندگی در شهرهای بزرگ از جمله تهران در کشور ما، اغلب گمشده‌ای با عنوان انسان و تعاملات انسانی است. از این رو راه حلی به عنوان فضای مکث شهری برای مواجهه با این چالش، مطرح می‌‌شود. بنابراین، هدف از انجام این پژوهش بررسی وضع موجود فضای مکث شهری برای تعاملات اجتماعی؛ موردپژوهی محدوده پیرامون 15 خرداد تهران بود. محدوده پیرامون 15 خرداد در تهران، به عنوان نمونه موردی این پژوهش انتخاب شده است. پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از شیوه اسنادی و پیمایشی انجام شده است. ابتدا ادبیات و مبانی موضوع بررسی شدند تا شاخص ها احصاء شوند. سپس بامراجعه به جامعه خبرگانی (100 نفر) این شاخص‌ها در قالب ابعاد 3 گانه، نهایی شد. در گام بعدی، در میدان و به روش مشاهده و مصاحبه، وضع موجود این شاخص‌ها مورد سنجش قرار گرفت. سنجش وضع موجود نشان داد که بُعد عملکردی با 0.65 در وضعیت بهتر، بُعد معنایی با 0.6 در رده میانی و بُعد کالبدی با 0.58 در رده آخر جای دارد. در نهایت نهادهای متولی ‌می‌توانند با برپایی هنرهای خیابانی، فعالیت‌های گردهمایی، مکان‌های تفریحی (پارک‌ها) و بازی و ورزشی و وجود تسهیلات برای افراد کم توان و معلول شرایط بهبود وضع موجود را فراهم سازند.

examining the existing status of urban pause space for social interactions (a case study of the area around 15 khordad, tehran)

in less developed countries and in cities that are rapidly experiencing unbridled physical growth, the problems caused by urbanization in various dimensions affect the residents of these large human settlements. life in big cities including tehran in our country is often missing the title of human and human interactions. therefore, a solution is proposed as an urban pause space to face this challenge. therefore, the purpose of this research is to investigate the current status of the urban pause space for social interactions, the research area was around 15 khordad in tehran. the area around 15 khordad in tehran has been selected as a case study of this research. the research has been carried out in a descriptive-analytical way using documentary and survey methods. first, the literature and basics of the subject were reviewed to calculate the indicators. then, referring to the expert community (100 people), these indicators were finalized in the form of three dimensions. in the next step, the current status of these indicators was measured in the field and through observation and interview. the assessment of the current situation showed that the functional dimension with 0.65 is in the best state, the semantic dimension with 0.6 is in the middle category and the physical dimension with 0.58 is in the last category. conclusion: in the end, the trustee institutions can improve the existing situation by establishing street arts, gathering activities, recreational places (parks), games and sports, and the existence of facilities for disabled people.