تاثیر شاخص‌های محیط‌زیستی بر احساس امنیت در محله‌های شهری (پژوهش‌موردی: کرمانشاه)

شاخص محیط‌‌زیست شهری از عواملی است که در پژوهش حاضر سعی شد، تاثیرش بر احساس امنیت در فضای شهری مورد سنجش قرار گیرد. در راستای این پژوهش، با هدف تحلیل فضایی احساس امنیت شهروندان در محله‌های شهر کرمانشاه؛ محله‌های فیض‌‌آباد، 22بهمن، جوانشیر، آبادانی و مسکن، شریعتی، سعدی، آقاجان، چنانی، جعفرآباد و الهیه مورد ارزیابی قرار گرفته شد. روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی، بر اساس ماهیت روش، توصیفی‌تحلیلی است. احساس امنیت به‌‌عنوان متغیر وابسته و کیفیت محیط‌‌زیست به عنوان متغیر مستقل در قالب شش شاخص آلودگی هوا، آلودگی صوتی، پسماند، سرانه فضای سبز، وضعیت مجاری فاضلاب و نسبت ساختمان‌های بادوام به کل ساختمان‌ها و تاثیر آن‌‌ها بر احساس امنیت در نظر گرفته شد. پس از گردآوری داده‌‌ها، با بهره‌‌گیری از تکنیک تاپسیس، به ارزیابی هر یک از محله‌‌ها از نظر احساس امنیت شهری بر اساس شاخص مطروحه پرداخته شد. بر اساس بررسی‌‌های صورت گرفته، محله 22بهمن با توزیع متناسب فضای سبز، میزان حجم زباله کمتر، درصد بیشتر ساختمان‌های بادوام و ... برخوردارترین محله شهر کرمانشاه و محله فیض‌‌آباد با بافت آشفته، آلودگی هوا، بوی نامطبوع فاضلاب، حجم زباله، آلودگی صوتی و کمترین میزان توزیع فضای سبز، محروم‌‌ترین محله از لحاظ شاخص محیط‌‌زیست شهری در میان محله‌‌های مورد مطالعه ارزیابی شد. بر همین اساس نتیجه شد که احساس امنیت در این محله‌‌ها رابطه مستقیمی با کیفیت شاخص‌‌های محیط‌‌زیست دارد. نتایج این پژوهش می‌‌تواند به مدیران و دست‌‌اندرکاران شهر کرمانشاه در افزایش امنیت شهری با بهره‌‌گیری از شاخص‌‌های محیط‌‌زیستی کمک شایانی نماید.

The Effect of Environmental Indicators on the Feeling of Security in Urban Neighborhoods (Case Study: Kermanshah)

Feeling the sense of security has been considered as one of the important criteria of quality of urban life. The urban environment index is one of the factors that in the present study tried to measure its impact on the sense of security in the urban space. In line with this research, with the aim of spatial analysis of citizens’ sense of security in the neighborhoods of Kermanshah; Faizabad, 22 Bahman, Javanshir, Abadani and Maskan, Shariati, Saadi, Aghajan, Chenani, Jafarabad and Elahieh neighborhoods were evaluated. The research method was descriptiveanalytical in terms of purpose, application, and nature of the method. feeling the sense of security as a dependent variable and environmental quality as an independent variable in the form of six indicators of air pollution, noise pollution, waste, green space per capita, sewer condition and the ratio of durable buildings to total buildings and their impact on feeling the sense of security. After collecting the data, using TOPSIS technique, each neighborhood was evaluated in terms of feeling of urban security based on the proposed index. According to the studies, 22 Bahman neighborhood with proportional distribution of green space, less garbage volume, higher percentage of durable buildings, etc. The most affluent neighborhood of Kermanshah and Faizabad neighborhood with turbulent texture, air pollution, unpleasant odor of sewage, garbage volume, Noise pollution and the lowest distribution of green space, the most deprived neighborhood in terms of urban environment index was assessed among the studied neighborhoods. Accordingly, it was concluded that feeling the sense of security in these neighborhoods is directly related to the quality of environmental indicators. The results of this study can help managers and those involved in Kermanshah in increasing urban security by using environmental indicators.