بررسی روند و توزیع مکانی پارامتر های اقلیمی دما و بارش در مناطق خشک و بیابانی(مطالعه موردی: جنوب استان کرمان)

پیش‌بینی پارامترهای تاثیرگذار اقلیمی در مناطق مختلف به خصوص مناطق خشک و بیابانی که محیط‌ زیست بسیار شکننده‌ای دارند از اهمیت خاصی برخوردار است. اکوسیستم‌های این مناطق به دلیل کمبود منابع آبی از شرایط ویژه‌‌ی برخوردار هستند. به همین لحاظ پیش‌بینی پارامتر‌‌هایی از قبیل بارش و دما و آگاهی داشتن از چگونگی تغییر آنها در این مناطق از اهمیت ویژه‌‌ی برخوردار است و می‌‌تواند به مدیریت بهینه منابع آب و ایجاد راهکارهای مقاومتی کمک شایانی کند. در این مطالعه به‌‌منظور بررسی روند داده‌‌های بارش و دما در منطقه جنوب استان کرمان از روش‌‌های ناپارامتریک من-کندال و شیب خط سن استفاده شد. همچنین همگنی داده‌‌ها با استفاده از آزمونkolmogorov-smirnov بررسی شد. نتایج نشان داد، داده‌‌های ایستگاه‌‌های استفاده شده در تحقیق در سطح 5 درصد همگن بوده و اشتباه سیستماتیکی رخ نداده است. همچنین نتایج نشان داد که ایستگاه‌‌های انجیرک، حسین‌‌آباد، بم، کهنوج و جیرفت دارای روند صعودی معنی‌‌دار در سطح 99 و 95 درصد در دمای متوسط سالانه هستند. ضمنا بررسی نمودارهای گرافیکی تغییرات مولفه بارش در استان کرمان را نشان می‌‌دهد که روند معنی‌داری در افزایش و یا کاهش مقدار آن وجود نداشته است، بنابراین، از این نتایج می توان در مدیریت منابع آب منطقه استفاده نمود.