نیاز سنجی سامانه های کنترل سرعت از منظر محیط زیست (مطالعه موردی شهر تهران)

افزایش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سامانه حمل و نقل عمومی منجر به شکل‌گیری و بروز نابسامان ترافیک و محیط‌زیستی در عرصه شهر شده است. هدف از این پژوهش نیازسنجی سامانه‌های کنترل سرعت از منظر محیط‌زیست است، روش تحقیق توصیفی تحلیلی و پیمایشی است، از این‌رو می‌توان نیازهای آموزشی جامعه هدف را شناسایی و سیاستگذاری صحیحی در این راستا اتخاذ نمود. در این پژوهش جامعه آماری شهروندان شهر تهران و برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران که 384 نفر محاسبه شد، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از طریق آزمون رگرسیون برای بررسی میزان همبستگی متغیرهای مستقل با متغیر وابسته به کمک نرم‌افزار spss انجام گرفت. نتایج این مطالعه که در سال 1394 انجام شد نشان می‌دهد که میان متغیرهای مستقل پژوهش شامل سن، درآمد، شغل، جنسیت و میزان تحصیلات، نوع وسیله نقلیه ارتباط معنی‌داری وجود دارد. بنابراین، تاثیر برنامه‌های آموزشی به میزان زیادی بر آگاهی و شناخت کافی در زمینه محیط‌زیستی سامانه‌های کنترل سرعت شبکه بزرگراه کمک می‌کند.