روندیابی تغییرات حرارتی سطوح نواحی شهر تهران

حرارت سطوح شهری (lst) متغیر کلیدی برای کنترل ارتباط بین شار حرارت تابشی، نهفته و محسوس است. تحلیل و درک پویایی این حرارت و همچنین شناسایی ارتباط آن با تغییرات با منشاء فعالیت‌های انسانی برای پیش‌بینی تغییرات محیطی و نهایتا سیاستگذاری شهری الزامی است. در همین راستا جهت تحلیل روندیابی تغییرات حرارتی سطوح در اثر تحولات شهرنشینی و شهرسازی شهر تهران بین سال‌های 941382 مورد پژوهش واقع شده است. تصاویر ماهواره‌ای بدون پوشش ابری و صاف کلان‌شهر تهران توسط ماهواره‌ landsat8 برای مرداد ماه سال 1394 و ماهواره‌ aster برای مرداد ماه سال 1382 به کمک نرم‌افزار envi و از طریق الگوریتم‌های مختلف در سنجش از دور به الگوهای فضایی میزان حرارت سطوح شهر تهران تبدیل شده است. نتایج نشان می‌دهد در طی تقریبا یک دهه‌ اخیر کمینه‌ حرارت سطح و میانگین حرارت سطح به ترتیب c̊ 3.67 و افزایش c̊ 0.47 افزایش یافته است. همچنین بین حرارت سطح مناطق 22 گانه‌ کلان‌شهر تهران در سال 1382 و 1394 به مقدار 0.6 همبستگی فضایی وجود دارد. این بدان معناست که در 40% از مساحت شهر تهران طی تقریبا یک دهه‌ اخیر الگوی حرارت سطوح شهر تغییر یافته است. از دیگر نتایج پژوهش می‌توان به خروجی آزمون من کندال در شناسایی روند تغییرات حرارتی سطوح شهری و نقاط پر تغییر اشاره کرد، که نشان‌دهنده‌ تغییرات در کالبد و سیاست‌های برنامه‌ریزی شهری در حوزه‌ غربی شهر تهران به‌ویژه در مناطق 5 ، 22 و قسمت شرقی منطقه‌ 21 می‌باشد.