بازنمایی زن در آثار زنان نقاش معاصر ایران (با تاکید بر نگاه جنسی به زن)

هدف مقاله حاضر شناخت نگاه زنان نقاش معاصر ایران به زن و نحوه بازنمایی زن در آثار آن‌ها می‌باشد. بازنمایی یک‌سویه تصویر زن در هنر‌ها به علت تک جنسیتی بودن هنرمندان که قدمتی به درازای تاریخ دارد و خالی بودن عرصه هنر از حضور زنان، از یک طرف و افزایش حضور زنان در عرصه هنر‌ها به خصوص نقاشی، از طرف دیگر، میدانی برای محقق می‌گشاید تا بتواند از این طریق نوع نگاه زنان هنرمند را، که امروزه تعدادشان حداقل در نقاشی بیش از تعداد مردان است، در مورد مسایل مختلف مطالعه نماید. برای تحقق این هدف از نظریه بازنمایی استوارت هال استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر دوسالانه‌های نقاشی زنان با نام «تجلی احساس» می‌باشد که شامل هزارو سیصدو بیست و هفت اثر است. نمونه آماری این پژوهش دویست و چهل و چهار اثر منتخب از جامعه آماری است که در آن‌ها زن به عنوان موضوع اصلی تصویر شده است؛ با استفاده از روش تحلیل محتوا غلبه نگاه جنسی یا غیرجنسی به زن سنجیده شده است. با یک نگاه کلی به یافته‌های تحقیق در می‌یابیم که در این آثار نگاه جنسی به زنان بر نگاه غیر جنسی اولویت دارد. اما نگاه دقیق در جزییات داده های جداول نشان می‌دهد که رگه‌هایی از مخالفت و مقاومت در برابر کلیشه‌های جنسیتی در آثار زنان نقاش وجود دارد.