تحلیل نقش‌های نشانه‌ای هویت فردی تصویرگرمولف در کتاب‌های تصویری پست مدرن (رمان گرافیکی)

در پژوهش حاضر سه رمان گرافیکی پسامدرنیستی از سه تصویرگرمولف مطرح‌، با مدل نشانه‌شناسانه‌ی «امبرتو اکو» مورد تحلیل قرار گرفته؛ هدف، یافتن نشانه‌هایی است که تصویرگرمولف از آن‌ها به عنوان ابزاری برای بیان بینش‌ها و دیدگاه‌های فردی خویش بهره می‌برد. نشانه‌هایی که وابسته است به بستر فکریفرهنگی شکل گرفته در آن و روابط ایجاد شده میان صور بیانی و صور محتوایی که به تعبیر اکو نقش‌های نشانه‌ای نام دارد؛ در این نقطه، علاوه بر سخنگو، نقش سخنگیر در خوانش روایت و تفسیر آن اهمیت دارد. نقش نشانه‌ای مفهومی است که اکو با طرح آن ناپایداری نشانه و امکان شکل‌گیری نقش‌های نشانه‌ای جدید تحت شرایط متفاوت و در نتیجه زایایی نشانه را بیان کرد. سوال در باب حضور و وجود است؛ آیا تصویرگرمولف، یگانه راوی اثر، از نقش‌های نشانه‌ای، برای بیان استفاده می‌کند، تا تمام آنچه که می‌خواهد، بنمایاند و در ورای آن به حضور و وجودی جاودانه دست یابد؟ با توجه به مدل اکو و بررسی‌های انجام شده، تصویرگران مولف با درک از خود، هستی و رابطه‌ی خود با دیگری، با اشتراک گذاری دیدگاه‌های فردی‌شان در رسانه‌ای به نام رمان گرافیکی پسامدرنیستی، مخاطبان را به دیدن جهان از زاویه دید خویش دعوت می‌نمایند و نتیجه گیری را به مخاطب وامی‌گذارند.