بررسی تطبیقی مهارت‌های زندگی در رمان‌های(نوجوانان) اریش کستنر و فرهاد حسن زاده

مهارت‌های زندگی یکی از راهبردهای مهم و ضروری است که تلاش می‌کند از طریق افزایش توانایی کودکان و نوجوانان،مهارت‌های زندگی یکی از راهبردهای مهم و ضروری است که از طریق افزایش توانایی کودکان و نوجوانان، ظرفیت آنان را در جهت مقابله با چالش‌ها و کشمکش‌های زندگی ارتقا می‌دهد و فرد را در برابر مشکلات ایمن می‌سازد. ژانر ادبی رمان، قالب مناسبی برای انتقال مهارت‌ها و تقویت آنها در کودکان و نوجوانان است. هدف این پژوهش بررسی مهارت‌های زندگی (همدلی، تصمیم گیری، حل مساله، خودآگاهی، مهارت فردی و تفکرخلاق) در رمان‌های فرهاد حسن‌زاده و اریش کستنر (erich kastner) است. روش پژوهش به صورت تحلیل کمی و کیفی محتوای آثار است. نتایج پژوهش نشان داد که مهارت همدلی، نسبت به دیگر مهارت‌ها، کاربرد بیشتری در آثار حسن‌زاده و کستنر دارند. مهارت‌هایی نظیر، تفکر انتقادی، تفکر خلاق و مهارت حل مساله بسامد کمتری داشته‌اند. نکته دیگر اینکه مهارت‌های زندگی در آثار فرهاد حسن‌زاده در مقایسه با اریش کستنر، بسامد بیشتری دارند.مهارت‌های زندگی یکی از راهبردهای مهم و ضروری است که از طریق افزایش توانایی کودکان و نوجوانان، ظرفیت آنان را در جهت مقابله با چالش‌ها و کشمکش‌های زندگی ارتقا می‌دهد و فرد را در برابر مشکلات ایمن می‌سازد.

A Comparative Study of Fereydoon’s Tale as Narrated by the Masarms

A Comparative Study of Fereydoon’s Tale as Narrated by the Masarms Abstract: Fereydoon is the fifth famous Kiani king whose stories are included in most part of ferdowsi’s Shahnameh. In Shahnameh, the number of people whose lives to be fully attended to is very limited. One of these personalities is Fereydoon. The adventures of Fereydoon have extensively pervaded into ordinary people’s lives. One of such narrations is one narrated by one of the narrators of Masarm village named “the beautiful orient”, located in Shiraz’s south west at a distance of forty kilometers. The author, first, with a field method, has registered the narration and, then, has attended to its comparative analysis with Ferdowsi’s Shahnameh narration. The findings of the study show that the narrators have attempted to domesticate the story for accepting the story amongst the people. In other words, this story bears little resemblance to that of Shahnameh’s narrations except very few lines made completely different. The investigation of this story shows that the narrators, in addition to Shahnameh’s narration, have paid meticulous attention to local elements and folk beliefs, religious narrations and old myths. In general, it can be said that the differences of the two narrations can be investigated in three sections: events, personalities and the places of such events.