فرایند تحوّل شخصیت در رمان هستی

در این پژوهش رمان «هستی» نوشته فرهاد حسن‌زاده بر اساس نظریه شخصیت اریکسون تحلیل شده است. داستان هستی فرایندی منسجم از تجربه‌های فردی و اجتماعیِ نوجوانی را بیان می‌کند که با گسست از دوران کودکی بحران‌های روحی و تعارضات اجتماعی را در یکی از بحرانی‌ترین شرایط اجتماعی از سر می‌گذراند. نویسنده تلاش کرده است با برجسته‌سازی کنش‌های فردی و اجتماعی هستی در موقعیت جنگ، شخصیت داستان را در صیرورت رشد اجتماعی به ‌عنوان بخشی از رشد همه ‌جانبه کودکان نشان دهد. بر اساس فرایند رشد شخصیت، زمینه‌های بی‌هویتی فردی برای نوجوان داستان به شکلی برجسته نمایش داده می‌شود، اما او هویت خود را به مدد الگوی مناسب بازمی‌یابد.شخصیت اصلی داستان «هستی» نوجوانی است که در جست و جوی هویت خود با همسانی درونی، نیروی بنیادین وفاداری را در کاربست نقش‌ها، عقیده و حتی رفتارهای متفاوت به دست می‌آورد. هستی در پایان داستان با قرار گرفتن در«نقش اجتماعی کارآمد» و «وحدت هویت در برابر سر درگمی نقش» به مرحله‌ای تازه از مجموعه مراحل هشت‌گانه رشد اریکسونی وارد می‌شود.

Personality Development in Hasti

In this paper Hasti, a novel by Hassanzadeh, is analyzed based on Erikson’s theory of personality. Hasti tells the story of personal and social experiences of Hasti, a female teenager, who moving from childhood is faced with psychological problems and social conflicts in one of the most challenging periods in her society. The writer has tried to foreground individual and social acts of Hasti in wartime in order to show social development as part of the general development of children. By the end of the story, Hasti having been placed in an efficient social role and gaining identity against confusion reaches a new stage of growth among the eight stages of growth theory of Erikson.