گفتمان قدرت و ساز و کارهای تکنولوژی انضباطی مطالعه موردی: قصه های مجید

گفتمان قدرت و سازوکارهای تکنولوژی انضباطی مطالعه موردی: «قصه های مجید» چکیده: قدرت را نباید به یک ساختار یا نهاد واحد تقلیل داد. قدرت فرایندی است، که در همه مناسبات و در ظریفترین سازوکارهای تبادل اجتماعی جریان دارد و بر آنها تاثیر میگذارد؛ قدرت با تولید گفتمان، ایجاد لذت میکند و با صورت بندی های معرفتی زبانی، نظام های فکری و حقیقت خلق میکند و پروژه سوژه شدگی را اجرایی مینماید. گفتمان قدرت با مفصل بندی گزاره های خود در پیکره جامعه، در پیوندی انداموار با مراقبت های سلسله مراتبی، نوعی دیده بانی قدرت را شکل میدهد. این جستار با تکیه بر اندیشههای میشل فوکو، در بافت قدرت مدرن و گفتمان قدرت به تحلیل چگونگی کارکرد و نقش قدرت انضباطی در نهاد مدرسه، که مکان مناسبی برای اعمال تکنولوژی انضباطی است، میپردازد و با تحلیل «قصه های مجید» هوشنگ مرادی کرمانی، نشان میدهد، که چگونه گفتمان قدرت با استراتژیهای خاص زبانی و با چیدمان گزارهها و تکرار و تثبیت ٱنها در ساختار سلسلهمراتبی(مدیر، ناظم، معلم و بیبی، مادربزرگ مجید) به مفصل بندی گزاره های خود میپردازد و درس ریاضی و همبسته های معنایی آن را در مرکز گفتمان قدرت انضباطی قرار میدهد. تکنولوژی انضباطی با اصل رویتپذیری هم امکان مجازات انضباطی(تعذیب، تنبیه و امتحان) را برای تربیت بدنهای رام و بهنجارسازی محقق میسازد و هم دانش آموزان را در رده های ضعیف، زرنگ، باهوش، کودن و... شبکه بندی میکند(نگاه پایگانمند)، البته مجید به شگردهای مختلف در برابر فشار گفتمانی، مقاومت میکند و گفتمان قدرت نیز از این مقاومت ها و سریپچی ها استقبال میکند.