الگوی اثر هماهنگی دانش و مهارت پلیس در پیشگیری از جرم

زمینه و هدف: امروزه با توجه به سرعت فزاینده تغییرات محیطی، نه تنها ارتقا و بهینه‌سازی عوامل سازمانی، بلکه اثر متقابل این عوامل نسبت به هم در هماهنگی با رویکردها و اهداف سازمانی به‌عنوان موتور محرکه سازمان های موفق دنیا محسوب شده و سازمان‌ها را در موفقیت یا افزایش بهره‌وری یاری می‌کند. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، ارائه الگوی اثر هماهنگی دانش و مهارت پلیس در زمینه پیشگیری از جرم می باشد.روش: پژوهش حاضر ازنظر بعد محیط، از نوع کتابخانه‌ای و میدانی است. براساس کاربردی بودن نتایج، پژوهش حاضر کاربردی است. هم چنین با توجه به موضوع، ماهیت پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش را، معاونان و مدیران میانی پلیس پیشگیری ناجا و روسا و مدیران پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی استان‌ها به تعداد 230 نفر تشکیل می‌دهند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه‌های آماری از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و نسبتی و تصادفی استفاده شد. برای روایی پرسش‌نامه از روایی صوری و برای پایایی از ضریب پایایی اشتراکی و ترکیبی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، با بکارگیری نرم‌افزارهای spss و pls، از ضریب همبستگی، مدل‌سازی معادلات ساختاری و آزمون تی تک نمونه‌ای استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از آزمون تحلیل مسیر درخصوص میزان تاثیر هماهنگی دانش و مهارت پلیس در پیشگیری از جرم نشان می دهد، هماهنگی بر پیشگیری از جرم تاثیر مثبت و معناداری داشته و متغیر هماهنگی به میزان 57 درصد قابلیت پیش بینی پیشگیری از جرم را دارد. بنابراین دو مولفه دانش سازمانی پلیسی و مهارت مدیران پلیس به میزان 57 درصد قادر به تبیین پیشگیری از جرم هستند. نتایج: نتایج پژوهش نشان می‌دهد، زمانی می توان برنامه‌های پیش‌بینی و پیشگیری از جرم را در سازمان پلیس توسعه داد که مولفه‌ها و اجزای دانش سازمانی پلیسی و مهارت مدیران پلیس بیشترین هماهنگی را با یکدیگر داشته باشند. به عبارتی هر قدر بتوان مهارت اجرای دانش سازمانی پلیسی را ارتقا داد، به همان اندازه موفقیت اقدامات پیشگیری از جرم را می‌توان پیش‌بینی کرد.