عوامل فردی و سازمانی موثر بر تفکر راهبردی از دیدگاه فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی

زمینه و هدف: هدف این پژوهش، تبیین و اولویت‌بندی عوامل موثر بر تفکر راهبردی از دیدگاه فرماندهان، روسا و مدیران نیروی انتظامی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها پیمایشی است. جامعۀ آماری این پژوهش، شامل فرماندهان، روسا و مدیران نیروی انتظامی به تعداد 185 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 125 نفر به‌عنوان نمونه آماری تعیین شدند و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی پرسش‌نامه در زمان برگزاری نشست فصلی فرماندهان نیروی انتظامی بین آنان توزیع و جمع‌آوری شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته حاوی 40 پرسش بر اساس طیف لیکرت است که روایی آن از روش صوری با استفاده از نظر اساتید و کارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع تایید شد. همچنین برای محاسبه پایایی پرسش‌نامه از روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 899/0 به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها ازطریق آزمون «تی و رگرسیون» صورت گرفت.یافته‌ها: براساس یافته‌های پژوهش، عوامل فردی و سازمانی اثر قابل توجهی بر تفکر راهبردی در بین فرماندهان، روسا و مدیران عالی نیروی انتظامی دارد و بین این عوامل و اتخاذ راهبرد اثربخش، رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی نتایج نشان می‌دهد که تفکر سیستمی، توجه به آینده‌نگری، فرضیه‌محوری، تمرکز بر اهداف، تفکر در زمان، فرصت‌طلبی هوشمندانه، خلاقیت و نوآوری، سبک مدیریت مشارکتی، وجود ساختار سازمانی پویا و منعطف، فرهنگ سازمانی مشوق و سیستم‌ها و فرایندهای مطلوب سازمانی، موجب اغنای تفکر راهبردی در بین فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی خواهند شد.