الگوی مطلوب فرماندهی و مدیریت ذخیره جیره غذایی و آب و سوخت نیروی انتظامی در شرایط بحران مبتنی بر معیار مکانی

زمینه و هدف: یکی از دغدغه‌های اساسی فرماندهان در شرایط بحران، مدیریت کمیت و کیفیت جیره غذایی، آب و سوخت کارکنان ماموریتی و ستادی است. بدون پشتیبانی مناسب کمی و کیفی، انتظار ماموریت موفق، انتظار بجایی نبوده و این یک اصل بدیهی در مدیریت و فرماندهی است. پرسش اصلی پژوهش این است که، در نیروی انتظامی، جیره غذایی، آب و سوخت برای مراحل سه‌گانه بحران، در چه مکان‌هایی اعم از مرکزی، منطقه‌ای، رده‌ای و یگانی باید ذخیره‌سازی شود و از چه الگویی تبعیت کند؟ روش: پژوهش حاضر ازنظر روش، توصیفی – پیمایشی و ازنظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه، شامل فرماندهان و کارکنان آمادیِ معاونت آماد و پشتیبانی، یگان ویژه، معاونت عملیات و پلیس پیشگیری نیروی انتظامی به‌تعداد 87 نفر است. یافته‌ها: یافته‌ها مبین آن است که ذخیره‌سازی قبل از بحران، باید در هر چهار بخش نگهداری مراکز مرکزی- منطقه‌ای- یگانی و رده‌ای صورت پذیرد. همچنین ذخیره‌سازی حین بحران، باید در هر چهار بخش نگهداری اماکن نظامی و انتظامی - چادرها و خودروهای - اماکن دولتی و ایستگاه‌های ثابت و سیار صورت پذیرد. نتیجه‌گیری: بررسی یافته‌ها بیانگر آن است که تناسب با ماموریت، وجود شیوه‌نامه‌ها، اجرای شیوه‌نامه‌ها، استانداردبودن، پدافند غیرعامل و استحکام بسته‌بندی از شاخص‌های موثر بر ذخیره‌سازی قبل از بحران همگی دارای اولویت یکسان است. اولویت‌داشتن نگهداری رده‌ای نسبت به نگهداری منطقه‌ای، یگانی و مرکزی در شرایط قبل از بحران، ایجاب می‌کند که در برنامه‌ریزی‌ها و طراحی شیوه‌نامه‌های ذخیره‌سازی باید نگهداری رده‌ای، در اولویت قرار گیرد.