رابطه ویژگی‌های روان‌شناختی فرماندهان و مدیران دانشگاه علوم انتظامی امین با سبک‌های مدیریتی

زمینه و هدف: آگاهی از روان‌شناسی و شناخت جنبه‏های مختلف روحی و روانی مدیران می‌تواند یاری‌بخش هر سازمان باشد و به‌نوعی سبک رهبری و مدیریت آنان را تعیین کند. هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی‌های روان‌شناختی فرماندهان و مدیران با سبک‌های مدیریت بود که در این راستا رابطه میان دو نوع سبک مدیریت رابطه‌مدار و وظیفه‌مدار با ویژگی‌های روان‌شناختی مورد بررسی قرارگرفت. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران عالی دانشگاه علوم انتظامی امین هستند که در سال 1392 مشغول به خدمت بودند و تعداد آنها 62 نفر است که 51 نفر با استفاده از جدول «کرجسی و مورگان» به‌عنوان نمونه مورد سنجش قرارگرفتند. همچنین از پرسش‌نامه ویژگی‌های روان‌شناختی با چهار خرده‌مقیاس خوش‌بینی، تاب‌آوری، امیدواری و خودکارآمدی و پرسش‌نامه سبک رهبری استفاده شد. به‌منظور اطمینان از روایی محتوایی پرسش‌نامه، از نظر برخی کارشناسان و اساتید صاحب‌نظر و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از آزمون تی و رگرسیون خطی استفاده شد.یافته‌ها: ارتباط معناداری میان خوش‌بینی، تاب‌آوری، امیدواری و خودکارآمدی و سبک مدیریت وظیفه‌مدار وجود داشت. ارتباط معناداری میان خوش‌بینی، تاب‌آوری و سبک مدیریت رابطه‌مدار وجود داشت. اما میان تاب‌آوری و امیدواری با سبک مدیریت وظیفه‌مدار رابطه معناداری دیده نشد. براساس پرسش‌نامه سبک رهبری، 44 درصد مدیران عالی دانشگاه، سبک رابطه‌مدار، 55 درصد مدیران دانشگاه، سبک وظیفه‌مدار و تنها 1 درصد میانه‌رو بودند. نتیجه‌گیری: با تقویت مهارت خودکارآمدی مدیران می‌توان سبک رهبری (وظیفه‌مدار و رابطه‌مدار) آنان را بهبود بخشید؛ درحقیقت این نتیجه نشان می‌دهد که مدیران خودکارآمد، به‌طور اثربخش رهبری می‌کنند، تصمیم‌های اخلاقی می‏گیرند و خلاقیت در کار آنها بالاست