نقش ارتباطات بین سازمانی نیروی انتظامی در ارتقا امنیت عمومی (مورد مطالعه: شهر بندرعباس)

زمینه و هدف: رویکرد ارتباطات بین سازمانی با تاکید بر ارتقا امنیت، به این معناست که همه نهادهای اجتماعی و سازمان‌های رسمی و غیررسمی در تامین و حفظ امنیت عمومی، همراه با پلیس، سهیم هستند. بنابراین هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تبیین نقش سازمان‌های رسمی و غیررسمی بیرون از نیروی انتظامی با تاکید بر نقش «هریک از سازمان‌های مردم‌نهاد» و «روش‌ها و ابعاد برقراری ارتباط پلیس با سازمان‌های یادشده» در ایجاد بسترهای امنیت عمومی شهر بندرعباس است. روش: روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، همه مدیران، فرماندهان و کارشناسان درون و برون‌سازمانی نیروی انتظامی، نخبگان و مسیولان قوه قضاییه استان هرمزگان هستند که به نوعی در موضوع پژوهش صاحب‌نظر بوده یا مسیول هستند. نمونه آماری انتخاب شده همان جامعه آماری است. باتوجه به محدود و مشخص‌بودن جامعه آماری (تعداد 200 نفر) نمونه به روش تمام‌شمار انتخاب شد. سنجش روایی پرسش‌نامه از اعتبار سازه و سنجش پایایی پرسش‌نامه نیز با محاسبه آلفای کرونباخ، 929/0 به‌دست آمد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان از متوسط‌بودن سطح امنیت عمومی برای خانواده‌های بندرعباسی، به‌ترتیب 65 و 64 درصد از کارشناسان موافق حضور سازمان‌های مردم‌نهاد و شورای اسلامی در امنیت شهر بندرعباس هستند؛ ارتباط در سطوح فرهنگی و اطلاع‌رسانی باید در اولویت نیروی انتظامی باشد؛ ارتباط دوسویه نیروی انتظامی با سازمان‌های مردم‌نهاد با 80 درصد بالاتر از ارتباطات خطی و یک‌سویه نیروی انتظامی موثر است؛ شیوه‌های بین شخصی بیشتر برای تقویت و قوام ارتباط با سمن‌ها و شیوه‌های رسانه‌ای بیشتر برای اطلاع‌دهی و آگاهی‌رسانی عمومی کاربرد دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که از بین سازمان‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد، بسیج و شوراهای اسلامی شهر، سهم بیشتری در هدایت امنیت سواحل به همراه تعامل با نیروی انتظامی دارند.