تبیین رابطه هوش سازمانی، کارایی و یادگیری سازمانی با توانمندسازی (مورد مطالعه، کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری)

زمینه و هدف: این مقاله به تبیین رابطه میان هوش سازمانی، کارایی و یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری پرداخته است.روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی بوده که با هدفی کاربردی و به‌روش همبستگی انجام شده است. برای گردآوری داده‌های مورد نیاز نیز از تلفیق پرسش‌نامه‌های هوش سازمانی آلبرشت (2003)، یادگیری سازمانی نیفه (2001)، توانمندسازی اسپریتزر (1995) و بختیاری (1389) و پرسش‌نامه سنجش کارایی طلاوری (1381) استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری، تشکیل می‌دهند که از میان آنها تعداد 60 نفر به‌روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌های به‌دست آمده نیز با استفاده از آزمون‌های آماری تی و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل‌های انجام‌شده، موید این مطلب است که کارایی، یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری بالا است. بین هوش سازمانی (کلی)، کارایی و یادگیری سازمانی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری با توانمندسازی (کلی) آنان رابطه معنادار وجود دارد و از میان ابعاد هوش سازمانی، بعد سرنوشت مشترک، بیشترین ارتباط و بعد کاربرد دانش، کمترین ارتباط را با توانمندسازی کارکنان دارند.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش با نتایج حاصل از برخی پژوهش‌ها همسو و هم‌جهت بوده و نتایج آنها را تایید می‌کند. هوش سازمانی بیشترین رابطه را با احساس ارزشمندی؛ کارایی بیشترین ارتباط را با احساس اطمینان و یادگیری سازمانی نیز بیشترین ارتباط را با احساس شایستگی کارکنان دارد.