آسیب‌شناسی برنامه آموزشی رسته انتظامی فراگیران آموزشگاه علمی و تخصصی شهید بهشتی اصفهان

زمینه و هدف: برای تضمین دستیابی به اهداف سازمانی، برنامه‌های آموزشی نیاز به ارزیابی و آسیب‌شناسی دارند. پژوهش حاضر باهدف آسیب‌شناسی برنامه آموزشی رسته انتظامی فراگیران آموزشگاه علمی و تخصصی شهید بهشتی اصفهان انجام‌شده است.روش‌: این پژوهش ازلحاظ رویکرد تحقیق کیفی و ازنظر هدف کاربردی است. جامعه پژوهش شامل روسا و درجه داران کلانتری‌های شهر اصفهان، استادان و مربیان مرکز آموزش درجه‌داری شهید بهشتی اصفهان است. جامعه مشارکت کننده شامل 15نفر درجه‌دار و 13 نفر  از خبرگان بودندکه به صورت هدفمند تا دست یابی به اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه‌نیمه ساختاریافته بود و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل مضمون بهره گرفته شد. برای اعتبار یابی داده‌های کیفی از روش بازبینی مشارکت‌کنندگان استفاده شد.یافته‌ها: تحلیل مضمونی مصاحبه‌ها نشان داد بیش از 45 نوع آسیب در سه بعد رفتاری، ساختاری و زمینه‌ای در برنامه آموزشی آموزشگاه شهید بهشتی وجود دارد. مهم‌ترین آسیب‌های رفتاری در ابعاد مهارت ارتباط کلامی،‌ مهارت‌های سازمانی، مهارت‌های بینشی و خود صیانتی و مهم‌ترین آسیب‌های ساختاری در ابعاد  تناسب ساختار دوره با اهداف سازمان، تشکیل شورای آموزش، تغییر نظام کنترل و ارزیابی آموزش، وحدت در برنامه تفصیلی آموزش و همچنین آسیب‌های زمینه‌ای در ابعاد قوانین و مقررات آموزشی، تغییر محل و نحوه برگزاری آموزش و تدریس دروس تخصصی شناخته شد.نتیجه‌گیری: بر اساس مدل سه‌شاخگی می‌توان آسیب‌های برنامه آموزشی رسته انتظامی درجه‌داری آموزشگاه علمی تخصصی شهید بهشتی را به ترتیب،آسیب های زمینه‌ای، آسیب های رفتاری و آسیب های ساختاری دانست.

Pathology of Law Enforcement Students of Shahid Beheshti Scientific and Specialized School of Isfahan

Background and Aim: To ensure the achievement of organizational goals, training programs need evaluation and pathology. The present study was conducted with the aim of pathology of the disciplinary educational program of the students of Shahid Beheshti Scientific and Specialized School of Isfahan.Method: This applied research has utilized a qualitative approach and methodology. The research population includes the heads and noncommissioned officers of Isfahan police stations, professors and instructors of the Shahid Beheshti Special Education Center in Isfahan. The participating population consisted of 15 noncommissioned officers and 13 experts who were purposefully selected to achieve theoretical saturation. The research tool was a semistructured interview and contextual analysis was used to analyze the data. Participant review method was used to validate qualitative data.Results: Thematic analysis of the interviews showed that there are more than 45 types of injuries in three behavioral, structural and contextual dimensions in the educational program of Shahid Beheshti School. The most important behavioral impairments were recognized in the dimensions of verbal communication skills ‌ organizational skills, insight and selfpreservation skills and the most important structural impairments in the dimensions of course structure fit with the goals of the organization, formation of education council, change of control system and evaluation of education background in the dimensions of educational laws and regulations, change of location and how to conduct training and teaching specialized courses.Conclusion: Based on the triangular model, the injuries of the disciplinary curriculum of Shahid Beheshti specialized school can be considered as background injuries, behavioral injuries and structural injuries, respectively.